Aquatica-uzdrowiciel

Devotion

Rudy ogier pojawił się na małej łące znikąd. Stanął na jej środku i wpatrywał się z zamyśleniem w ścianę lasu, oczekując swojego ucznia, a raczej uczennicy. Ostatni uzdrowiciel opuścił stado, toteż Devotion był zadowolony, ze ktoś chce go zastąpić.

Aquatica

Aq. zmierzała w miejsce, gdzie miało odbyć się szkolenie. Zobaczywszy oczekującego na nią ogra przyspieszyła kroku.
- Witaj, to ja Aquatica- powiedziała przystanąwszy przy nim. - Ty zapewne jesteś Devotion. - dodał, po czym obeszła konia ze wszystkich stron przyglądając się mu.
- Przepraszam, taki odruch.Chciałam się zapoznać z twoim wyglądem. - rzekła szczerząc zęby.

Devotion

Ukłonił się klaczy, jak to miał w zwyczaju. Pokiwał głową. -Witaj.- powiedział spokojnie. -Tak, też mam wiele nawyków...- uśmiechnął się półgębkiem. -A więc. Chcesz być uzdrowicielem. Dlaczego akurat ta ranga?

Aquatica

Uśmiech zaczynał znikać z jej "mordki".
- Dlaczego uzdrowicielem pytasz? Lubię pomagać innym, opiekować się kimś. Zawsze chętnie niosę pomoc. - nieco speszona powiedziała.

Devotion

-Tak, to istotnie jest ważne.- pokiwał głową. -Posiadasz jakąś wiedzę o ziołach? Pełniłaś już kiedyś rolę uzdrowiciela czy medyka?- zapytał i zlustrował klacz przyjaznym spojrzeniem. Była niezwykle urodziwym koniem. Nie miało to w tej chwili większego znaczenia, ale miała wyjątkową urodę.

Aquatica

- Nie pełniłam nigdy roli medyka, ani uzdrowiciela. Nic poważniejszego. Na ziołach niestety też się nie znam. - powiedziała po chwili namysłu - Chyba ten fakt wiele utrudnia - nieco posmutniała.
"No i co teraz będzie? Chyba to szkolenie nie ma sensu. Nie znam się na ziołach, nie wiem jak to jest pełnić rolę medyka. Po co ja się pchałam?" - pomyślała. Miała ochotę powiedzieć koniowi, aby przerwał szkolenie, bo niewiele z tego chyba wyjdzie, ale się powstrzymała. Z niecierpliwością oczekiwała odpowiedzi ogra.

Devotion

-No cóż, to znacznie komplikuje sprawę, ale to szkolenie, więc wszystko można nadrobić.-powiedział z zamyśleniem. -Tymczasem przejdźmy dalej, wszystko się okaże. Czy uważasz, że bez rozległej wiedzy o ziołach, zakładając oczywiście, ze posiądziesz podstawy, dasz sobie radę z codziennymi urazami koni z Pienistych Fal?

Aquatica

Pocieszyły ją nieco słowa Devotion'a.
-Mam nadzieję, że sobie poradzę. Nie chciałabym, aby ktoś ze stada ucierpiał przez to, że w roli medyka znajduje się niewłaściwa osoba.

Devotion

Pokiwał głową z uśmiechem. -Zadania medyka nie ograniczają się tylko do leczenia. Co byś zrobiła, gdyby zgłosił się do Ciebie ranny koń, który byłby w szoku lub był przestraszony?

Aquatica

- ... Próbowałabym go uspokoić, żeby się nie bał i, że mu pomogę, wyzdrowieje, to nic poważnego, itp. Zresztą nie jestem pewna, musiałabym się znaleźć w takiej sytuacji - powiedziała ze spokojem i powagą w głosie.

Devotion

-Czy posiadasz cechy, które mogłyby utrudniać Ci pracę w zakresie obowiązków uzdrowiciela?- spytał, a w jego głowie zamajaczył obraz ogiera, którego niedawno szkolił na medyka. Kątem oka zerknął na swoją pierś i boki, gdzie nadal widniały jasne blizny, pozostałości po walce z wilkami. Wrócił jednak wzrokiem do klaczy, uśmiechając się pogodnie.

/niedługo sporządzę zzz

s ziół, które uzdrowiciel musi znać, wtedy poprowadzimy część praktyczną. chcemy ułatwić zdawanie na uzdrowiciela, by nie było takich sytuacji jak teraz, że ktoś nie zna ziółek. ; )/

Zrobisz, Devuś? łiii! Kocham Cię Natt! <3
N. (włącz ciekawość.)

Aquatica

Klacz nie do końca wiedziała o co mu chodzi.
- ... Myślę, że nie. Nie do końca wiem, o jakie cechy Ci chodzi.
Zarzuciła jasną grzywę na bok, która zasłaniała jej niebieskie oczy przez dłuższą chwilę rozmowy. - 'Teraz od razu lepiej' - pomyślała. Następnie odwzajemniła uśmiech do ogra.

/Trochę krótko i nie za ciekawie, nie miałam co napisać ;p. A z tymi ziołami to super pomysł/

A tamto różowe to co to? XD

To ja! Szanowny NevuMiała wcinający się w rozmowy!
Nevers.

Devotion · Wysłany: Pon 16:53, 01 Mar 2010 Temat postu:

/Został dodany opis ziół, także zaraz zaczniemy część praktyczną./

Uśmiechnął się. -Chodzi o to czy na przykład nie boisz się widoku krwi, zachowujesz zimną krew w trudnych sytuacjach i tym podobne. Jeżeli nic nie przychodzi Ci na myśl, to dobrze. Jesteś gotowa na część praktyczną?- spytał spokojnym, pogodnym tonem.

Aquatica · Wysłany: Pon 13:37, 08 Mar 2010 Temat postu:

- Widoku krwi się nie boję - zaśmiała się - Staram się zawsze panować nad sytuacja - rzekła z nieco poważniejszym tonem.
-Jak najbardziej jestem gotowa na część praktyczną. - pewna siebie powiedziała.

Devotion · Wysłany: Pią 21:26, 12 Mar 2010 Temat postu:

Kiwnął przyjaźnie głową i szurnął kopytem po ziemi. -A więc proszę znajdź na tej łące kilka ziół. Ten test zdecyduje o Twojej randze, więc musisz się postarać.- posłał klaczy uśmiech, dodający otuchy. -Chciałbym, żebyś przyniosła mi aloes, kilka liści mięty i kwiat rumianku.- wyliczył. Powinno wystarczyć.

Aquatica · Wysłany: Sob 11:15, 13 Mar 2010 Temat postu:

- Na tej łące? Dobrze, postaram się.
Odstąpiła od ogra i rozglądała się za ziołami. Znała je bardzo dobrze. No bo kto nie wie jak wygląda kwiat rumianku czy mięty, aloes tez jest rozpoznawalny. A wiec zadanie nie było trudne. Pierwsze co ujrzała to był rumianek. Zerwała 3 kwiatki i odłożyła na mały pniaczek. Chwilę potem ujrzała mięte, zerwała i również położyła na pniaczku. Teraz jeszcze aloes. Szukała i szukała, ale go nie widziała. Wzięła z pniaka mięte i kwiaty rumianku i zaniosła do Devotion'a.
- Aloesu tutaj nie widzę, ale jak dałbyś mi chwilę to poszukałabym trochę dalej. - zioła położyła na ziemi po czym spojrzała mu w oczy uśmiechnięta.

Devotion · Wysłany: Nie 14:39, 14 Mar 2010 Temat postu:

Kiwnął głową z uśmiechem. -Oczywiście, masz na to dużo czasu.- uśmiechnął się pogodnie i machnął ogonem. Spojrzał na to, ci przyniosła już klacz. Oczywiście tę część zadania wykonała prawidłowo. Jeszcze tylko aloes. Devotion przygotował dla klaczy jeszcze jedno zadanie, nieco trudniejsze, ale wydawało mu się, że Aquatica da sobie z nim świetnie radę.

Aquatica · Wysłany: Czw 17:55, 18 Mar 2010 Temat postu:

Szukała szukała i znaleźć nie mogła. Ale cóż to? Aloes! Wreszcie go mam!
Zerwała i pobiegła szybko do konia, który ją szkolił, gdyż oddaliła się od Niego dość daleko. Wyhamowała przed nim i z bananem na twarzy oczekiwała ...

Devotion · Wysłany: Pią 19:48, 19 Mar 2010 Temat postu:

Przyjrzał się znaleziskom klaczy dokładnie i w skupieniu. Powąchał każdy "eksponat" sprawdzając w ten sposób jego jakość. Uniósł głowę i spojrzał na Aquę z uśmiechem. -Bardzo dobrze się spisałaś. Mam dla Ciebie jeszcze jedno zadanie, a raczej pytanie. Czy znasz właściwości roślin, które przyniosłaś?- zapytał i zlustrował klacz badawczo.

Aquatica · Wysłany: Sob 17:26, 20 Mar 2010 Temat postu:

Aq. przestudiowała trochę już rosliny lecznicze. Dobrze się złożyło, gdyż pamiętała do czego służą rośliny, które przyniosła.
- No to tak ... aloes służy do okładu na rany, które cięzko się goją, różne uszkodzenia skóry, oparzenia, ukłucia owadów i zapobiega też powstawaniu blizn przy mniejszych ranach. Rumianek można stosować jak maść i lek doustny. Maść dezinfekuje i działa rozkurczowo, a rumianek brany do ust uspokaja. Jeszcze mięta. Ona w formie maści działa chłodząco i przeciwbólowo w przypadku nadwyrężenia i bólu mięsni i stawów.
Klacz miała nadzieję, że wszystko powiedziała dobrze, ale o tym powie już jej Devotion.

Devotion · Wysłany: Pon 20:29, 22 Mar 2010 Temat postu:

Zastanowił się przez chwilę, analizując wypowiedź klaczy. Cóż, am też nie był alfą i omegą jeśli chodzi o zioła, więc musiał pomyśleć. Prześledził jeszcze raz słowa Aquatici, kiwając co chwilę głową, do siebie. -Tak, chyba wszystko dobrze.- uśmiechnął się. -Nie mam do Ciebie więcej pytań. Od tej chwili możesz nazywać się Uzdrowicielem.

Aquatica · Wysłany: Pią 14:36, 26 Mar 2010 Temat postu:

- Dziękuję bardzo- wykrzyczała klacz bardzo szczęśliwa. Przytuliła konia w ramach podziękowania po czym pocałowała go w policzek. Powoli, uśmiechnięta opuszczała miejsce szkolenia .

Devotion · Wysłany: Pon 20:49, 29 Mar 2010 Temat postu:

Zaśmiał się, rozbawiony zachowaniem klaczy. Ciekawe co by na to powiedziała Prima...- przemknęło mu przez myśl. Przyglądał się z uśmiechem oddalającej się klaczy. Miał nadzieję, że jego ubogie w członków stado urośnie kiedyś w siłę i będzie zgranym i mocnym zespołem. Westchnął i odszedł w tylko sobie znanym kierunku.