Cudowny raj Soulmate & Omena

Gość

Wyszła za ogierem. Powietrze było rześkie, a kopyta moczyła rosa, która osiadła na trawie. Schyliła się i zaczęła skubać trawę. Smakowała naprawdę dobrze. Podniosła na chwilę łeb i patrzyła na Omena. Zaspokajała głód, którego znaczenie malało na tle miłości, którą darzyła ogiera. Zdawało się, że mogła żyć tylko tą właśnie miłością, jednak jej organizm miał niestety inne zdanie na ten temat. Uśmiechnęła się czule i schyliła się, by dalej jeść.

Omen

Wciąż jadł soczystą trawę a z każdą chwilą jego głód malał coraz bardziej. odwzajemnił czuły uśmiech wciąż wcianając świeżą trawę, która smakowała wręcz wyśmienicie. Podniósł łeb i spojrzał w niebo. /było bez chmurne. Spojrzał na nią czułym wzrokiem i dalej zajadał.

Gość

Gdy się już najadła, podniosła łeb i przymknęła oczy. Westchnęła cicho i rozkoszowała się promieniami słońca, które oświetlały jej jasną sierść. Otworzyła oczy i spojrzała na Omena. Podeszła bliżej niego i musnęła go czule w szyję. Stanęła obok i spokojnie czekała, aż ten zaspokoi głód do końca.

Omen

Podniósł głowę i uśmichnął się. Przeżuł ostatnie kęsy świeżej trawy i musnął ją w chrapy. Rozejrzał się po ich pięknym raju i przytulił ją. Skubał ją pieszczotliwie w kłąb. co chwilę podnosił jedną z tylnych nóg by odgonić wstrętne muszyska. Nie był w związku ale pierwszy raz czuł tak gorące uczucie w swym sercu.

Gość

Również skubała go czule w kłąb, na zmianę muskając chrapami łopatkę ogiera. Machnęła leniwie ogonem i omiotła wzrokiem jeszcze raz całe to miejsce. Im dłużej tu była, tym bardziej jej się podobało. -Myślisz czasem o przyszłości?- spytała nagle. -Chodzi mi o to, czy masz jakieś plany, marzenia...Zastanawiałeś się nad tym kiedyś?-oparła łeb na kłębie Omena i czekała na odpowiedź.

Omen

//sorki, że tak długo.\\

Nie był pewien, ale miał przeczucia do czego zmierza klacz. Spojrzał za siebie. Czasem myślał o przyszłości, lecz na swój sposób. W jego głowie często kłębiły się dziwne myśli, których mało kto mógłby się spodziewać. Nie bez powodu nadano mu imię Omen... -Tak, czasem o tym rozmyślam.- Powiedział patrząc na ukochaną.

Gość

Podniosła głowę i spojrzała na niego z ciekawością. -Powiesz mi o czym myślałeś?- przekrzywiła łeb i przyglądała się Omenowi badawczo.

Omen

Dziwnie było mu to powiedzieć on sam nie wiedział często do czego zmierzały jego myśli. -Nic szczególnego. Na prawdę. A ty?- Powiedział prawdę. Obmyślał całą ich przyszłość bez szczegółów wraz ze śmiercią. Uśmiechnął się do niej. Był ciekawy do czego poprowadzi ten temat. Rozpalił cichą iskierkę nadziei, iż temat ten nie doprowadzi do tego do czego zawsze prowadzi ten temat rozpoczęty przez klacz.

Gość

-Ja nigdy się nad tym nie zastanawiałam. To znaczy gdy byłam dzieckiem to miałam jakieś marzenia, ale one zblakły z czasem.- uśmiechnęła się blado i cofnęła o krok. Spojrzała w oczy Omena. -Byłam ciekawa jak Ty postrzegasz to, co może się stać w przyszłości.- schyliła nieco łeb.

/przepraszam za brak składu i ładu ale trochę brakuje mi weny i jestem jakaś taka... wczorajsza xD/

Omen

//luzik... xD\\

Zauważył, że uraził klacz. Nie chciał by wiedziała, iż on często rozmyśla o śmierci. Wyobraża ją sobie szczegółowo. -Myślę o nas często... Od początku, do końca...- Powiedział i cmoknął ją lekko w pysk zniżony ku ziemi.

Gość

Uśmiechnęła się śmielej i również go pocałowała. Nawiedziła ją retrospekcja, jeszcze z czasów, kiedy była źrebakiem. -To dziwne. Już dawno nie myślałam o przeszłości.- pomyślała i po chwili wróciła do rzeczywistości. Złapała się na tym, że na chwilę przybrała dziwny wyraz pyska, więc szybko wróciła do normalnej miny.

Omen

Ta sytuacja była dziwna. Zastanawiał się co tkwi teraz gdzieś w głowie Soul. Był ciekaw o czym myśli. Miał ochotę jakoś zagadać i przerwać tę dziwną cieszę i pustkę.

Gość

Zamrugała i po chwili szeroko otworzyła oczy. Podniosła łeb i spojrzała na Omena, z nikłym uśmiechem. Przybliżyła się nieco do ogiera i wtuliła się w jego miękką sierść. Oparła głowę na jego grzbiecie. -Zaczyna nawiedzać mnie przeszłość, a raczej wspomnienia...- wyszeptała.

Omen

Przytulił ją mocno do siebie. -Pomyślmy lepiej o przyszłości.- Powiedział z uśmiechem. -Zaplanujmy nasze życie wspólnie.- Zaproponował i pocałował ją.

Gość

-Co masz na myśli? A może inaczej. Masz jakieś propozycje?- spytała cicho, delektując się ciepłem ogiera. Sama nie wiedziała jak ro będzie. Była tylko pewna, że będą zawsze razem. A reszta... Sama nie wiedziała, czy jakaś reszta będzie istnieć. Omen jednak miał rację, warto by było to wszystko przemyśleć.

Omen

-Nooo.... Nie... Ale możemy coś stworzyć.- W głowie kłębiło mu się wiele myśli. W pewnym momencie podskoczył i wytrzeszczył oczy gdy po jego mózgu przedreptał źrebak małymi kopytkami rozpętując echo w całej jego głowie. Sam sobie nie wierzył w takie myśli. Stał jak wmurowany.

Gość

Odskoczyła przestraszona, że coś złego się stało. Otworzyła szeroko oczy i wpatrywała się z troską w Omena. -Co się stało?- spytała. Dotknęła go pyskiem i zaniepokojona czekała na odpowiedź.

Omen

Otrząsnął się z szoku. -Nic... Tylko... ee, nic.- Powiedział i patrzał się na nią dziwnym acz sympatycznym wzrokiem.

Gość

-A ja myślę, że jednak coś.- powiedziała z powagą. Była nadal zaniepokojona, ale teraz także ciekawa. Spojrzała na niego wymownie i oczekiwała odpowiedzi. Przekrzywiła lekko łeb i machnęła ogonem.

Omen

-A.... No.... Zgadnij!- Powiedział i wywalił jęzor. Pocałował ją w chrapy i wyszczerzył się. Był ciekaw jej odpowiedzi i swoich dziwnych myśli.

Gość

Zmarszczyła "brwi" i zrobiła w żartach minę urażonego dziecka. Po chwili jednak zaczęła się zastanawiać. -Jak Cię znam, to musiało być coś, co do tej pory nie było w Twoim stylu.- głośno myślała. Obeszła go dookoła, główkując. Nagle się zatrzymała i otworzyła szeroko oczy. -Chyba wiem.- powoli przeniosła wzrok na Omena. -Myślałeś o źrebaku, prawda?- powiedziała cicho.

Omen

Obserwował każdy jej ruch. Nie odpowiedział. Bał się swoich myśli. *Jezu! odpiło mi całkiem!* Myślał ciągle. *Czy żaden facet nie może się opanować do cholery?!* prowadził monolog w myślach. *No jak widać chyba nie.....* Rozmyślał jeszcze.

Gość

Nadal czekała na potwierdzenie lub zaprzeczenie jej tezy. -Odpowiedz.-powiedziała cicho. Nawiedziła ją wizja jej źrebaka, ich całej, szczęśliwej trójki. I zaraz potem wizja ich obojga, ale też szczęśliwych. Spojrzała w oczy ogiera i usiłowała coś z nich wyczytać. Sama była skołowana.

Omen

Jemu samemu było trudno się przyznać, ale... -Tak.- Powiedział i odważył się spojrzeć jej w oczy niesmiałym wzrokiem.

Gość

Jej pysk rozjaśnił mimowolny uśmiech. -naprawdę?- spytała, zaskoczona szczęśliwym tonem swojego głosu. Czy to właśnie tego chciała? Złapała uradowana jego wzrok i uśmiechnęła się szerzej.