Devotion - Przywódca.

Nevers

Szkolenie Devotiona na Przywódcę.
Będę Ci zadawała pytania. Chciałabym abyś odpowiadał swoimi słowami. Prosiłabym też aby nikt tu nie pisał oprócz Devotiona i mnie.

~*~

Na małej polance pojawił się kary ogier, dziwnie wyglądający na tle terenów Pienistych Fal. Zatrzymał się na środku polany, wyraźnie na kogoś czekając. Mruczał coś pod nosem, rozglądając się dookoła.

Devotion

Wkroczył na polanę. Zobaczył groźnie wyglądającą sylwetkę karego ogiera. Zatrzymał się na chwilę, by po kilku sekundach podejść bliżej. Ukłonił się. -Devotion.- nie wiedział co powiedzieć, więc zdobył się tylko na wypowiedzenie swojego imienia. Czekał spokojnie na reakcję ze strony rozmówcy.

Nevers

Odwrócił się spokojnie w jego stronę. - Nareszcie jesteś. - warknął. - Spóźniłeś się. - Przewrócił oczami i bez żadnych już dodatków rozpoczął szkolenie. - Jesteś gotowy? Nadal chcesz zostać Przywódcą Stada Pienistych Fal?

Devotion

Uśmiechnął się delikatnie -Wybacz, brak mi poczucia czasu...-powiedział spokojnie.-Owszem, nadal chcę się ubiegać o to stanowisko. Jestem gotów. - przybrał zdecydowany ton.

Nevers

Spojżał na niego podejrzliwie i zaczął. - Co cechuje przywódce PF? Uważasz że posiadasz te cechy? - Zapytał powoli i spokojnie, starannie dobierając słowa, aby ogier jak najlepiej zrozumiał pytanie.

Devotion

-Jako przywódca z pewnością będę stał na straży pokoju wśród członków stada i zadbam o ich bezpieczeństwo. Jestem odpowiedzialny, konsekwentny i.. Nie ukrywając, lubię rządzić.- uśmiechnął się szelmowsko, by za chwile wrócić do poważnego wyrazu pyska. -Uważam, że to właśnie najważniejsze cechy przywódcy.- odpowiedział pewnie.

Nevers

Zamyślił się na chwilę. - Powiedzmy że masz rację. - Na jego pysku pojawił się chytry uśmieszek. - Powiedz mi no... co byś zrobił gdyby któreś stado... moje powiedzmy, wypowiedziało ci wojne? - Nie liczył na plan taktyki, wystarczyłoby mu to jakby się ogier zachował w tej sytuacji. Poddałby się? Spanikował? Nie wiadomo.

Devotion

-Walczyłbym, na pewno. Jestem honorowy. Najpierw upewniłbym się, że wszyscy członkowie, którzy nie chcieliby walczyć są bezpieczni a potem choćby i sam poszedłbym na wojnę.- odpowiedział niemal natychmiast.-Nie zrozum mnie źle, nie zgrywałbym bohatera. Po prostu... Taki jestem.- dodał z powagą. Nie chciał wyjść na zarozumiałego, najzwyczajniej w świecie mówił szczerą prawdę. Strzelił ogonem, odganiając muchy i czekał na dalsze pytania.

Nevers

Gdyby był Uliaszem z pewnością pogładziłby brodę, ale jako że jej nie miał i Uliaszem nie był więc powiedział tylko - Dobrze... - Zastanawiał się nad następnym pytaniem, przyglądając się ogierowi. - Masz jakieś strony, które nie pasują do Twojego stada? Pomyśl tylko... no? - Ciekawy był tego bardzo, przecież to jest ważne, niemal najważniejsze.

Devotion

Zamyślił się. To było bardzo dobre pytanie. Przeanalizował swój charakter. -Może... Nie zawsze jestem optymistą. I nie zawsze jestem miły dla każdego, kogo spotkam.- powiedział wolno. Tylko to przyszło mu na myśl. Miewał takie dni, że dla niektórych bywał niemiły, czasem za bardzo.

Nevers

Przewrócił oczami. - Przecież to normalne. Przynajmniej dla mnie. - Zaśmiał się gorzko. - Wiesz z czym wiąże się ta ranga, prawda? - W tym momencie mówił o masie obowiązków które powinien wykonywać dobry przywódca. Czekał aż Devotion zacznie wymieniać.

Devotion

Uśmiechnął się lekko. -Oczywiście- stwierdził. -Jak już wcześniej mówiłem, będę dbać o potrzeby mojego stada. Zamierzam strzec honoru jego członków i być zawsze do dyspozycji "podopiecznych".- wyrecytował, niczym przysięgę. -Zdaję sobie także sprawę z tego, że wiążą się z tym stanowiskiem takie obowiązki jak przyjmowanie do stad czy szkolenia.- Im więcej mówił na ten temat, tym bardziej był pewien tego, że da sobie radę. Czekał teraz na decyzję Neversa.

Nevers

- Mam jednak nadzieję że Twoje przywódctwo będzie dobrze spełnione. Wielu już było - przyszli i po krótkim czasie uznając że spełnili swą powinność i odeszli. - Zmarszczył brwi i westchnął ze zmęczenia.

Devotion

-Nie planuję porzucać obowiązku przywódcy.- odpowiedział szczerze. Jeśli otrzyma to stanowisko, będzie robił wszystko, by utrzymać je jak najdłużej. Po prostu cenił sobie przywództwo.

Nevers

Podniósł jedną brew. - Czyżby? - Mruknął. Wielu już było jak już mówił. Ah... - Teorię zaliczyłeś... teraz czas na praktykę. To będzie trudniejsze. - Zaśmiał się mściwie. - Jesteś gotów?

Devotion

-Racja. Wierzyć, że zostanę nie można. To tylko moje słowa. - uśmiechnął się. -Jestem gotowy.- odpowiedział spokojnie, ale zdecydowanie. Był ciekaw co teraz go czeka.

Nevers

Odrzucił łeb do tyłu i wydał z siebie dźwięk przypominający skowyt rannego psa. Skierował swój wzrok na Devotiona, a za nim znikąd pojawiła się czwórka czarnych wilków o płonących szkarłatnych ślepiach. - A teraz sobie z nimi poradź! Przywódca też musi umieć bronić siebie i stada... Poznaj moje wojsko! - Zaśmiał się i odszedł w cień. Wilki podeszły do przodu, okrążając swoją ofiarę...

/ Teraz bd robić za MG. ; x Nie wolno ci określać stanu przeciwnika. W jednym poście jednemu wilkowi można zadać tylko jeden cios. /

Devotion

Spiął wszystkie mięśnie, ale nie wykonał żadnego ruchu. Starał się mieć wszystkie wilki na oku. Musiał przyznać, że zaskoczyło go to zadanie, starał się jednak zachować skupienie i zimną krew. Uśmiechnął się krzywo przez zaciśnięte wargi i przygotował kończyny do walki. Wiedział, że jeśli zaatakuje pierwszy celując w jednego wilka, cała reszta rzuci mu się do gardła. Czekał więc na ruch drugiej strony.

Nevers

Wilk pierwszy: Atakuje. Rzuca się na ogiera próbując sięgnąć jego tylnego kopyta.
Wilk drugi: Atakuje. Skacze na jego łopatkę.
Wilk trzeci i czwarty: Krążą w okół ogiera gotowe do ataku.

Devotion

Gdy wilki ruszyły na ogiera, ten z dzikim kwikiem podskoczył w górę. Wyrzucił tylne nogi do tyłu, trafiając w jednego, lecz drugi boleśnie zranił Deva pazurem w łopatkę. Cofnął uszy i starał się ukąsić basiora, który skoczył na jego bok.

Nevers

Wilk pierwszy: Dostał mocnego kopniaka. Ma złamane cztery żebra i łapę.
Stan: Unieszkodliwiony.

Wilk drugi: Uskoczył w ostatnim momęcie. Atakuje w lewą łopatkę.
Stan: Zdrowy.

Wilk trzeci: Atakuje w prawą łopatkę.
Stan: Zdrowy.

Wilk czwarty: Wciąż krąży, gotowy do skoku.
Stan: Zdrowy.

Devotion

Kątem oka dostrzegł dwa wilki skaczące na niego w jednym momencie. Cofnął się do tyłu, dwa basiory wylądowały przed nim. Stanął nad nimi dęba i wcelował kopytami w tego, który znajdował się po prawej. Opadł kopytami, starając się zrobić to jak najmocniej.

Nevers

Wilk drugi: Ponownie uskoczył. Atakuje od przodu (konie nie widzą tego co jest tuż przed nimi)
Stan: Zdrowy.

Wilk trzeci: Otrzymał morderczy cios w czaszkę.
Stan: Unieszkodliwiony.

Wilk czwarty: Atakuje w łopatkę - lewa.
Stan: Zdrowy.

Devotion

Uskoczył przed wilkiem, który zaatakował w łopatkę, jednak nie zauważył ataku z przodu. Otrzymał bolesny cios w pierś. Jęknął i poczuł strumienie krwi, spływające po przednich nogach. Napiął mięśnie i w amoku rzucił się z zębami na tego basiora, który najmocniej go zranił.

Nevers

Wilk drugi: Dostał zębami po karku. Lekko krwawi, ale zdążył mu uskoczyć. Atakuje obok czwartego. (widoczny.)
Stan: Lekko ranny.

Wilk czwarty: Atakuje z przodu zębami. (niewidoczny.)
Stan: Zdrowy.