Wodospad Spokoju.

Nevers

~*~

Wodospad położony w górach. Tutaj możesz odzyskać spokój ducha. Stań i odpręż się po wyczerpującej drodzę, wsłuchując się w łagodny szum wody. Miejsce przepełnione ciszą i ukojeniem.

Morfeusz

Bułany ogier stanął obok wodospadu. Miał łeb dwa razy większy niż być powiniem. To czyniło go niepowtarzalnym. Z wyglądu przypominał Misia...Tak. Taki właśnie był Morfeusz. Stał i wsłuchiwał się w ciszę - najpiękniejszą muzykę. Nagle zerwał się ostry wiatr, rozwiewając mu grzywę. Kto wie? Może zwiastował czyjeś przybycie? Oby.

Gracja · Gość

Nad wodospad delikatnym kłusem przyszła Siwa klacz. Przez całą droge spogladała w niebo , aż nagle uderzyła z nie uwagą w bułanego konia ...
- W... Witaj ! Przepraszam że na ciebie weszłam zapatrzyłam sie w błekitne niebo - Odpowiedziała klacz , O tak Niebo dziś było niesamowicie przejrzyste....

Morfeusz

Zaskoczony spojżał na nią, jednak po chwili jego twarz się rozjaśniła. - Ależ nic nie szkodzi szanowna pani. - Odpowiedział z uśmiechem. - A przy okazji... Morfeusz. - Przedstawił się. - Co pani robi tutaj samotnie?

Gracja · Gość

Gracja spojrzała na Morfeusza oczy i odpowiedziała :
- Ja ??? Nic... Zrobiłam sobie spacerek i własnie tu trafiłam
Odpowiedziała klacz i zaśmiała sie po chwili i dodała
- Miło Cie poznac i jeszcze raz przepraszam .... Może popływamy razem ?? - Zapytała klacz.

Morfeusz

- Z przyjemnością. - Uśmiechnął się ogier. Chwilę stał w zamyśleniu, jednak po chwili się ocknął i grzecznie zapytał. - Jeśli pani pozwoli... mogę znać pani imię? - Czarujący uśmiech błąkał mu się na twarzy. Dla klaczy starał się być nadwyraz miły, dla ogierów jednak dość obojętny.

Gracja · Gość

- Oj przepraszam , nie przedstawiłam sie jestem Gracja - Odparła klacz i uśmiechneła sie do ogiera.
Po chwili wgalopowała w wodospad i zawołała Morfeusza . Myslądz , fajny z niego koń .....

Morfeusz

Popędził do wodospadu i wbiegł rozchlapując wodę dookoła. Sięgała mu do szyji, więc zaczął powoli płynąć do Gracji. Miła z niej kobyłka, jednak nie w jego typie. Delikatnie klepnął ją kopytem i zawołał. - Gonisz!

Gracja · Gość

I po Oddaniu berka , popłyneła , za nim ,mówiąc :
- Jaki on szbki - Odparałą do siebie i płyneła wciąż za nim , było to troche trudne ....

Morfeusz

Dał klaczy fory, więc zwolnił trochę. - No piękna! Pokaż na co cię stać! - Uśmiechnął się do niej zachęcająco i nadal płynął przed siebie. Nagle wpadł mu do głowy pewien pomysł. Podpłynął do wodospadu i trącił go kopytem. Woda ustąpiła. Zadowolony wziął oddech i wszedł 'pod prysznic' i po chwili był na drugiej stronie. Było to jak grota, bardzo ciche i, o dziwo, czyste miejsce.

Gracja · Gość

Gracja gdy ujrzała co zrobił Morfeusz, nie mogła uwierzyć własnym oczom. Popłyneła szybko za nim i weszła z nim do jakiś grót, i po chwile odparła:
- A masz Berka ! - Powiedziała klacz i odsuneła się od ogiera i przykusiły ją piekne skały w grocie ....

Morfeusz

Spojżał na klacz i stwierdził z uśmiechem - Pięknie tu, prawda? Ciekawe czy ktoś tu mieszka... - Nagle zorientował się że to on goni. Ruszył galopem, po drodze klepnął klacz i wybiegł z tej dziwnej groty. Zatrzymał się przed wodospadem, zadyszany i zmęczony.

Gracja · Gość

Gracja zerwała się i pobiegał za Morfeuszem i oddała mu berka, wskoczyła do wody i odpłyneła dalej i krzykneła do morfiego:
- No Morfeusz gonisz! - Odpowiedziała i spojrzała na zmeczonego ogiera.

Morfeusz

- A...może...poróbmy...coś...innego...? - Wydyszał i padł na ziemię. ` Uff... woda wykańcza ` Przemkneło mu to przez myśl, jednak podniósł się dzielnie i zaproponował - Lepiej pogadajmy... to jest mniej wyczerpujące.

Almador

Nad wodospadem pojawił się, jak wiecie kto... Ogier, by łnowy, odrazu wbiegnął na polanę śniegu i zamarzniętego do połowy wodospadu. Przez krótki czas szalał, ale potem uświadomił sobie że zachowuje sie jak totalnie mały dziki źrebak, praktycznie jego to nie obchodziło.

Nie przypominam sobie, aby istniało takie słowo jak łnowy. 'Od razu' pisze się osobno.
Pisz, a potem czytaj wszystko i sprawdzaj błędy, albo wklej tekst do Worda i wtedy popraw błędy.
Nevers.

Jorda

Było już popołudnie, dzień był słoneczny, lekkim zgrabnym kłusem pojawił się siwy ogier, jego łeb był spuszczony nad ziemią, a nozdrza mocno rozszerzone. Czy to pies? Nie po prostu, on lubił tak sobie chodzić i tyle, taka jego natura. Po pewnym czasie zatrzymał się, rozejrzał sie po terenie i stał tak w dłuższej ciszy i pozycji.

Mystique

Kary koń szedł wolno, krok za krokiem kierując się w stronę wodospadu. Wzrok ogiera wydawał się nieobecny, choć jego uszy skierowane do przodu bacznie nasłuchiwały. Szum spadającej wody działał na niego uspokajająco. Schylił się by napić się wody, po czym podniósł głowę rozejrzał się. Nigdy nie był w tym miejscu. Niedaleko od siebie dojrzał siwego ogiera. Kiwnął do niego głową na przywitanie.

Jorda

Jego cisze przerwał mu nowy ogier, obserwował go bacznie przez pewien czas, a gdy kiwnął mu na przywitanie, zrobił to samo. Nie wiedział przez pewien czas co zrobić, no ale jego pragnieniem było to aby zapoznać sie z nim, więc to wykonał.
- Cześć, Jorda jestem, a ty?- Powiedział przyjaznym tonem siwek, a na jego pysku po pewnym czasie pojawił się uśmiech.

Mystique

-Mystique- powiedział uprzejmie, ale dość neutralnym tonem. Jego oczy i postawa nie wyrażały żadnych uczuć, choć głębi umysły gryzł się sam ze sobą. Gdy patrzył na uśmiech siwka przypominali mu się jego dawni przyjaciele. Oni zachowywali się na początku identycznie a potem... nieważne, to już historia. Nie popełni drugi raz tego samego błędu. Przywitać się jednak nie zaszkodzi.

Jorda

Ogier nie z puszczał z niego wzroku, patrzył na niego i patrzył, aż w końcu pomyślał sobie że przesadza. No zachowywał się tak jakby się w nim zakochał, eh... bez przesady !
- Nowy jesteś prawda? Z jakiego stada jesteś?- Zapytał a z jego pyska zawitał i został radosny uśmiech.

Chwila! Radosne uśmiechy? Halo, Jorda jest w BT, a do Bezbarwnych mu daleko. Po raz drugi upominam, następnym razem ostrzeżenie.

Fatum

Mystique

Nie cierpiał gdy inne konie tak się w niego wpatrywały. Lubił dystans. Stada. pff kiedyś był tak naiwny, że na pewno by do któregoś dołączył ale nie teraz.
-Jestem samotnikiem- odpowiedział niezmienionym tonem.