Opowiadania

Fatum

No więc zdarza mi się od czasu do czasu pisać opowiadania. Zazwyczaj na blogi grupowe, ale nie będę w to wtajemniczać. Mam potrzebę zamieszczenia tu prologu, który napisałam właśnie na jeden z takich blogów grupowych. Wielbię go i znam prawie na pamięć, tyle razy go czytałam. xD Jestem otwarta na krytykę. : )

"Głośne,rozpaczliwe rżenie przeszyło niewzruszone dotąd, mroźne powietrze. Siwy ogier wyrwał mi się z ręki i szaleńczym galopem ruszył przed siebie. Po drodze minął kilku zaskoczonych mężczyzn i z łatwością pokonał drewniany płot, odgradzający pastwisko. Uwiąz, który do tej pory tkwił w mojej dłoni, powiewał za koniem, tworząc w ten sposób wizję wypadku, która nieuchronnie kolorowała się w mojej głowie. Westchnęłam zrezygnowana i ukryłam na chwilę twarz w dłoniach. To zdecydowanie nie był mój wymarzony pierwszy dzień w nowej stajni. Nie skrywałam przed sobą faktu, że miałam cichą nadzieję na to, że Aravel się uspokoi, gdy zmieni się środowisko.Cóż, najwyraźniej się pomyliłam. Opuściłam ręce w geście zrezygnowania i zaczęłam niespiesznie kroczyć śladem ogiera. Nie chciałam biec. Po prostu wiedziałam, że mój koń jest zagubiony, jednak byłam też prawie pewna, że nie ucieknie dalej, niż na pobliski padok. Dziwnie było mi nazywać Aravela „swoim koniem”. On nie należał do nikogo, choć zapłaciłam za niego kilka tysięcy i podpisałam papierek o zmianie właściciela. Ten ogier był wolny i dawał mi to do zrozumienia na każdym kroku. Było mi z tym bardzo ciężko, jednak w jakimś stopniu wiedziałam co czuje. Byliśmy do siebie podobni. Też nie dawałam się nikomu okiełznać. Oboje żyliśmy jak odrębne jednostki, które nie potrzebowały zbędnego balastu u swojego boku. Zadałam sobie po raz kolejny pytanie, które nieubłaganie dźwięczało w mojej głowie w każdej chwili zwątpienia: „Po co to robisz?”. W takich momentach zawsze odpowiadałam sobie, że robię to dla nas. Dla Aravela i dla siebie. By udowodnić, że „nie taki diabeł straszny jak go malują”,że możemy się porozumieć. Tak też zrobiłam i tym razem.
Twarz owionął mi nieprzyjemnie zimny wiatr, zostawiając po sobie ślad w postaci dwóch rumieńców na moich policzkach. Otuliłam się mocniej szalikiem i przyspieszyłam kroku. W oddali dostrzegłam już potężną sylwetkę ogiera. O dziwo i on i uwiąz byli cali i najwyraźniej mieli się całkiem dobrze. Zatrzymałam się w pewnej odległości od mojego podopiecznego. Przymknęłam na chwilę oczy. Usłyszałam, że Aravel głośno wypuścił powietrze. Podniosłam powieki i spostrzegłam, że siwy łypie na mnie z mieszanką strachu i wściekłości. Zrobiłam krok do przodu. Bałam się. Nie, nie konia. Bałam się przyszłości, tego co dopiero może nastąpić. Mimo swoich czarnych myśli, które uparcie mnie nie opuszczały, rozluźniłam mięśnie i spojrzałam w oczy ogiera z taką dozą łagodności, na jaką było mnie stać w takiej chwili.
-Spokojnie.- usłyszałam swój własny, jakże nieszczery i rozklekotany głos."

Miazga!

Nevers

no, nieźle. > D
gdybyś przeczytała moje wypociny, sikałabyś ze śmiechu. x D ja tam nie potrafię się wczuć. : >
czekam na więcej!

Fatum

Wczuwanie się w Neva Ci dobrze idzie. ;p

Nevers

no jasne. x D nawet na zdjęciach wychodzę jak Nevu. ;ddd
ale moje wypociny, tzn. PRYWATNE (nie ujawinię! X D) opowiadanie, jest iście masacryczne.
"Orion - więcej niż tysiąc gwiazd" Co za nazwa!

Romance

Szczere Nevuś xD
A jeśli chodzi o opowiadanko bardzo mi się podoba :mrgreen:
Co prawda mogłabym się przyczepić tylko, że np. "patrzyłam" itd, bo ja już tak mam, że mnie to po prostu irytuje ;P
Ale tak to bardzo mi się podoba i kto wie może i ja zamieszcze coś swojego :lol:
Ee... Raczej wątpie poza tym jeśli o mnie chodzi to książki fantastyczne pisze xD Których nigdy nie kończe - pare rozdziałów tylko i koniec xDD

Nevers

spoko, ja pisałam książkę.. no nie wiem jak to określić.
o! romancyczną! x D
Czarny Czop i Horry Pottuś. ta. Jeśli mogę być Czarnym Czopem, to i Nevem jestem. to była moja poprzednia 'postać' tak jak jest teraz Nevu. taki znak rozpoznawczy.

Fatum

Romek, ale do czego przyczepić, bo nie zrozumiałam? xD Znaczy z tym "patrzyłam" itd. o co chodzi? xd

Romance

xDD

Znaczy chodzi mi o to, że "patrzyłam" - "patrzyła", ale wiem, że to chodzi o to, że to oczami tej postaci, ale ja mam swój świat i swoje kredki xD
Nie wiem, nie umiem wytłumaczyć xd

Fatum

Aaa, w sensie, że pisane w pierwszej osobie, nie w trzeciej, tak? xD

Romance

Noo xD
Wiem, że świenie tłumacze :lol:

Fatum

Haha, ale grunt, że zrozumiałam. xD

Romance

xD
A gdyby nie to to dla mnie super :P
Aha i wiem, że to dlatego, że z jej punktu widzenia żeby nie było xD

Fatum

No to się cieszę, że Ci się podoba. :)
Ja osobiście też wolę czytać w trzeciej osobie, ale to jakoś tak wyszło automatycznie.

Nevers

Ja wolę pisać w trzeciej, czytać w pierwszej. ; pp

Prima Bella

Aravel -...skąd ja znam to imię..xD.
Opowiadanie bardzo fajne.
Sama pisze opowiadania, i coś co z większą naiwnością można by nazwać"książkami". Nawet jedną skończyłam, ale jest beznadziejna.

Nevers

To załóż swój temat i wrzuć! : D

Tayfun

Ja czasem z nudów coś układam w swojej pustej łepetynie xD
I nawet nieźle mi to wychodzi zwłaszcza o wilkach.

Nevers

no to dziećki nie piszcie tutaj że coś takiego macie, tylko zakładać tematy i przedstawiać nam swe dziełka! bo Nevu pragnie poczytu czytu!

Fatum

Kamage

Toż to poezja jest! Masz tego może trochę więcej?

Nevers

Właśnie, Nattuś. dawaj więcej, tu są spragnione poezji dzieci! xD nie odbierzesz nam tego, prawda? : <

Fatum

Dziękuję Wam bardzo. *kłania się w pas*
Jak dopiszę więcej to wrzucę. ; d

Nevers

i wrzuć zdjęcia psia! bo zrobię z Ciebie miazgę. xd