Świergoczący Las.

Nevers

- To tak jak ja... - Mruknął i zastrzygł uszami. Podszedł do klaczy o krok bliżej, jednak nadal dzieliły ich z dwa metry. - Dokładnie tak samo... - Szepnął. Jego głos jakby się ocieplił...

Tayfun

Uśmiechnęła się i zastrzygła uszami, także podeszła krok bliżej może dwa?Zauważyła piękną, białą sowę śnieżną siedzącą na pobliskim dębie i przypatrywała jej się przez chwilę.

Nevers

Spojżał w tym samym kierunku co ona. Ponownie zrobił mały krok do przodu, tam mały że prawie nie zauważalny. Parsknął cicho... teraz mieli od siebie zaledwie metr... zdmuchnął niesforną grzywkę ukazując ciemne oczy, jednak nadal bez wyrazu.

Tayfun

Wiatr zawiał a grzywka Tay zasłoniła jej bursztynowe oczy i część pyska a jej wygląd stał się teraz bardziej tajemniczy.Zrobiła parę śmiałych kroków a ich dzielił teraz zaledwie pół metra.

Nevers

Trącił Fun chrapami, widział już białka jej oczu. Widział w nich coś, czego nigdy nie spotkał u żadnej klaczy z którą rozmawiał... co to mogło być? Czyżby... nie, to nie mogło być to. Uznał że nie będzie już wnikał . Wiedział że lubi tą klacz. Lubi... czy to nie za mało? Kochał? Miał nadzieję że ona też darzyła go tym uczuciem. Nie znał się na tym, albowiem jego serce to teraz było niezdobyte.

Tayfun

Odwzajemniła to i musnęła Neversa chrapami po czym przymknęła oczy.Czyżby czytała w myślach?Może... Na pewno nie była to miłość a może jednak?Nie wnikając czuła coś do ogiera i było to coś więcej niż samo "lubi".

Nevers

Otarł się o nią. Czuł przyjemne dreszcze. Już wiedział że ona jest jego przyjaźnią. Tą prawdziwa. Miłością... tego nie wiedział. Wymruczał pare słów i skupnął ją w ganasz. Był bardzo zamyślony.

Tayfun

Odgarnęła mu pyskiem grzywkę by zobaczyć jego oczy zagłębiła w nich swój wzrok przenikając je jakby chciała zobaczyć jego myśli, jego uczucia. Stykali się chrapami a ona z tajemniczym uśmiechem na pysku czekała na jego ruch.

Nevers

// Się nie doczekasz. xdd Buhahahaha! //

Poczuł jak klacz odgarnia mu grzywkę. Przeszedł go miły dreszczyk, a serce zabiło mu mocniej. Stali tak i stali, rozkoszując się tą chwilą.

Tayfun

Czekała na jego ruch, chciała by On coś zrobił. Także przeszedł ją przyjemny dreszcz a jej serce było... kamienne.

Nevers

Podszedł bliżej i skubnął Tay po szyi. Naprawdę ją lubił. Bardzo. Cmoknął klacz w 'policzek'. Na więcej się nie zdobył, gdyż w myślach kłębiło mu się zdanie ` Tak szybko...? Tak szybko? `...

Tayfun

Jakby w myślach odpowiedziała mu -Tak, tak szybko.- i pocałowała go czule w chrapy ciągle nie mogąc uwierzyć, że on naprawdę jest przywódcą KK. Był taki miły, czuły w ogóle nie zachowywał się jak KK a przynajmniej teraz.

Nevers

// A żebyś wiedziała że teraz jest zmieniony.

A po za tym tutaj KK nie jest takie no wiesz.. mhok, porywania, zabicia itp. ;d //

Zerknął na słońce, które już zachodziło. No tak... - Obowiązki zwywają, wybacz. Jeszcze się spotkamy! - I oddalił się powili w ciemny las...

// Gdzie następnym razem? ; D //

Tayfun

-Na pewno!- dodała patrząc za odchodzącym ogierem, odwróciła się i odeszła w stronę terenów swojego stada.

//Wodospad albo wąwóz?//

Laurefin

Do lasu przykłusował klary ogier, spojrzał w okół siebie i nikogo nie było....
A miał taką wielką ochote z kims porozmawiać...

Swell · Gość

Przystępował do lasu i zatrzymał się pod drzewem. Jego myśli odbiegły gdzieś daleko a on zapatrzywszy się w nicość wsłuchiwał się w świergot ptaków.

Malik

*Zlota sylwetka smigala, lawirujac miedzy drzewami. Teten kopyt niusl sie po okolicy, trzask lamanych, drobnych galazek oraz odglos szeleszczacych lisci krzakow i niskich drzewek. Bursztynowo-brazowe oczy blyskaly w swietle jeszcze cieplego, jesiennego slonca, zas biala grzywa i ogon, targane pedem powietrza zagarnialy ze soba pojedyncze listki i drobne galazki.*

Emerald · Gość

Kolejne miejsce, które zechciała zwiedzić. Przemierzała las wsłuchując się w odgłosy świata. Spokojny szum drzew, ciche pomruki zwierząt leśnych i pośród tego ona. Idąc tak z ufnością rozglądała się wokół. Była młoda, jeszcze wiele rzeczy chciała poznać, zanim zamknie się w sobie jak wszystkie znane jej starsze konie. Spostrzegła kogoś przed sobą, jasna smukła sylwetka.
Zatrzymała się kierując w tamta stronę uszy.

Gość

Lekkim krokiem do lasu przystępował ogier bliżej nieokreślonej maści. Przechadzał się pośród drzew z miną, która przypominała obojętność. Co jakiś czas ogier spoglądał wzwyż, w niebo. Było niebieskie, bez żadnej skazy. Taki widok przyprawił go o uśmiech, a przynajmniej o jego zarys.